Eğer bilgi güç ise, o zaman hem hükümetler hem de özel işletmeler için mevcut olan büyük miktarlarda bilgi muhtemelen daha önce hiç bulunmayan bir güç seviyesini temsil eder. Bir şirketin bir müşteri veya çalışan hakkındaki kişisel bilgilere erişimi olduğunda, bu bilgiyi etik olarak kullanma sorumluluğu dikkatli bir şekilde göz önünde bulundurulmasını gerektirir.
Bilgilerin Kullanımı
Geçmişte, yeni bir çalışan düşünen şirketler, geçmiş işverenlerden gelen referanslar gibi göreceli olarak sınırlı miktarda bilgiye erişime sahipti. Artık pek çok şirket, hayatın bir alanında zayıf karar verme kaydına sahip bir çalışanın riske değmediği varsayımına dayanarak bir suç geçmişi ya da kredi kontrolü gerçekleştirmektedir. Bu varsayım doğru olabilir veya olmayabilir. Mükemmel özelliklere sahip bir kişi, tıbbi faturalardan dolayı kötü bir krediye veya tek bir kötü karardan dolayı bir sabıka kaydına sahip olabilir. Bu tür bilgilere dayanan bir şirket, mükemmel bir adayı kaçırabilir ve eğer uygulama azınlık istihdamını azaltıyorsa, Eşit İstihdam Fırsatı Komisyonu ile sıkıntı yaşayabilir.
$config[code] not foundÇalışan Mahremiyeti
Birçok şirket çalışanların bilgisayar kullanımını izlemekte, bazıları da çalışanların kendilerinin ne söylediğini ve ne yaptığını görmek için sosyal medyayı izlemektedir. Bir BT yöneticisi, şirketin onaylamadığı çalışan faaliyetlerini keşfederse, çalışanın bir işe veya promosyona mal olabilir. Çoğu kişi, çalışanların İnternette gezinmemesi veya şirket zamanında uygunsuz web sitelerine erişmemesi gerektiği konusunda hemfikir olsa da, birçoğu çalışanın iş dışındaki davranışlarının özellikle korkunç olmadıkça işverenin işi olmadığını düşünür. Sosyal medyayı izleyen bir BT yöneticisi, bir çalışanın aşırı politik görüşlere sahip olduğunu ya da içki içmek gibi sağlıksız davranışlar olduğunu keşfederse, konuyu yönetimle mi gündeme getireceğine veya çalışanın kişisel işi olarak mı davranacağına karar vermesi gerekir.
Günün Videosu
Size Sapling tarafından getirildi Size Sapling tarafından getirildiTıbbi bilgi
Geçmişte tıp etiği büyük ölçüde zarar vermeme ilkesi olan Hipokrat Yeminine dayanıyordu. Tıbbi kayıtların gizliliği ile ilgili endişeler, tıp etiği şimdi özerklik veya kendi kaderini tayin etme ilkesine daha fazla ağırlık verdiğinden, büyük bir kaymaya neden olmuştur. Örneğin, bir sağlık kuruluşu, bir hastanın bulaşıcı ve potansiyel olarak ölümcül bir hastalığı olduğunu belirten bilgilere sahip olabilir, ancak bu bilgiyi hastanın izni olmadan paylaşmasına izin verilmeyebilir. Bir işveren, bir çalışanın bir hastalığı olduğunu biliyor olabilir, ancak bu bilgileri çalışanın iş arkadaşlarıyla anlayabilmelerini veya desteklemelerini istemediklerini bile paylaşabilir. Bu konuyla ilgili etik kurallar genellikle açık ve kapsamlıdır, ancak tıbbi bilgilere erişimi olan profesyoneller, gizlilik kuralları bilgilerin paylaşılmasını yasakladığında kişisel ikilemlerle karşı karşıya kalabilir.
Kitle Gözetimi ve Sansür
Kitlesel gözetim ve sansür, şirketlerden bilgi toplamak veya kısıtlamak isteyen devlet kurumlarıyla işbirliği yapmaları istendiğinde etik meseleler haline gelmektedir. Örneğin, Google, "Etik Haber Hattı" ndaki 2012 tarihli bir makaleye göre, Çin'deki müşterileri için arama sonuçlarının sansürünü tetikleyebilecek arama terimleri listelerini paylaştı. Bir devlet kurumu bir şirketle iletişim kurar ve müşteri kayıtlarını veya çalışan bilgilerini arama emri olmadan isterse, şirket işbirliği yapmayı reddetmek için ek bir baskı uygulayarak müşterinin veya çalışanın gizliliğini tehlikeye atma konusunda zor bir seçimle karşı karşıya kalır.
